ما همه میدانیم که درسکوت زندان اوین چه میگذرد. سکوت ما، همیاری و کمک کردن برای انجام جنایت است.
شمار بازداشتشدگان اعتراضهای خیابانی بیش از ۲۰۰۰ نفر تخمین زده میشود و بیش از ۵۰۰ نفر از دولتمردان سابق، فعالان سیاسی، فعالان حقوق بشر و روزنامهنگاران بازداشت شده اند. به علت کمبود جا در اوین تعدادی از بازداشتشدگان را در حیاط زندان خواباندهاند. برخی ازاین بازداشتشدگان زیر شکنجهاند تا در «اعترافهای تلویزیونی» شرکت کنند.
نهادهای مدافع حقوق بشر علاوه بر شکنجه نگران سربه نیست شدن آنها هستند.
نگرانی از سرنوشت بازداشتشدگان حوادث پس از انتخابات ایران روز بهروز افزایش مییابد. سازمان گزارشگران بدون مرز، گزارشهای زیادی از موارد شکنجهی بازداشت شدگان رویدادهای اخیر در اوین دریافت کرده است. آخرین اطلاعیهی این سازمان، جامعهی جهانی را به شکستن سکوت دربارهی زندانیان عقیدتی اوین فراخوانده است.
دستگیرشدگان رویدادهای اخیر در زندان اوین نگاهداری میشوند. دهها روزنامهنگار و وبلاگنویس در میان آنها هستند. نهادی پاسخگوی خانوادهها نیست. بیشترین نگرانیها در مورد زندانیان بند ۲۰۹ است. از این بند خبر شکنجه میرسد. و این تنها مختص روزنامهنگاران و زندانیان اوین نیست بلکه متوجه وضعیت زندانهای سراسر ایران است که در این میان اوین میتواند سمبلی از آنها باشد.
گزارشگران بدون مرز، زندان اوین را با استادیوم ورزشی سانتیاگو شیلی، پس از کودتای پینوشه علیه آلنده مقایسه کرده و آن را زندانی خونین خوانده که خودسری در آن حکومت میکند. زندان اوین، جایی است که زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی کانادایی در آن بر اثر شکنجه به قتل رسید و مرگ مشکوک اکبر محمدی و امیدرضا میرصیافی و ... نیز در همین زندان روی داد. مرگ زهرا کاظمی توجه جهانیان را به آنچه در زندانهای ایران میگذرد جلب کرد.
گزارشگران بدون مرز، ایران را بزرگترین زندان روزنامهنگاران در جهان اعلام کرده است. در دو هفتهای که از اعلام نتایج انتخابات ایران میگذرد، دستکم ۴۰ روزنامهنگار بازداشت شدهاند. بسیاری از بازداشتشدگان در زندانهای انفرادی هستند بدون آن که به وکیل و یا خانوادهی خود دسترسی داشته باشد و همچنین اتهام مشخصی علیه آنها اقامه نشده است.
سازمان دیدهبان حقوق بشر نوشته است: «سعید مرتضوی، دادستان بدنام ایرانی مسوول تحقیقات از بازداشت شدگان است.» و با اشاره به سوابق قاضی مرتضوی در توقیف رسانهها، بازداشتهای غیر قانونی، شکنجه و اخذ اعترافهای اجباری نوشته است: «نقش مرتضوی در سرکوبهای تهران باید زنگهای خطر را برای کسانی که با سابقه وی آشنا هستند به صدا در بیاورد.»
«کمیته پیگیری بازداشتهای خودسرانه» دربارهی چگونگی بازداشت فعالین سیاسی و روزنامهنگاران نوشته است: «به هیچ یک از بازداشتشدگان هیچگونه احضاریهای از سوی مراجع قضایی ارسال نشده است. در هنگام بازداشت نیز هیچگونه حکمی از سوی مراجع قضایی به آنها ارائه نشده است. بازداشتها غالباً در ساعات پایانی شب و بامداد صورت گرفته و توام با ضربوشتم و رفتارهای خشن و تحقیرآمیز نسبت به خانوادههای آنان بوده است. پس از بازداشت هیچ مرجع قضایی در مورد محل نگهداری توضیحی به خانوادههای آنها نداده است و بازداشتشدگان تاکنون امکان تماس تلفنی با خانوادههای خود را نداشتهاند. همهی آنها از دسترسی به وکیل محروم بودهاند».
«کمیته پیگیری بازداشتهای خودسرانه در ایران» متشکل از نمایندگان بیش از ۱۰ گروه و تشکل مدافع حقوق بشر است، که در سال ۲۰۰۶ تاسیس شده است. در جریان بازداشتهای دو هفتهی اخیر در ایران سه تن از اعضای این کمیته نیز بازداشت شدهاند.
۳ نظر:
6نفر از بازداشت شده ها رو اعدام کردن امروز
مرگ بر رژيم منحوس آخوندي
مرگ بر تو خامنه ای
کس زنت احمدی نجس نژژژاد...............
ارسال یک نظر